อักษร คือ การพูดด้วยภาพ
มนุษย์โลก เมื่ออยู่รวมกันเป็นหมู่คณะ ย่อมจะต้องมีการปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน
สิ่งที่ใช้แทนจุดประสงค์ จำนงหมาย บ่งบอกถึงความต้องการของตน ให้ผู้อื่นได้รับรู้
โดยผ่านออกมาทางกายภาพ เช่น คำพูดบอกกล่าว กิริยาอาการท่าทีสีหน้าแววตา
หรือจะเป็นสิ่งที่ทำขึ้นมา รูปภาพ สัญลักษณ์ จากรอยสลักจารึก แต่งแต้มขีดเขียน
ก็ล้วนแต่เป็นช่องทางการสื่อสาร แทนความหมาย ที่ออกมาจากจิตใจคนเราทั้งสิ้น
ภาษาคือหน้าต่างของดวงใจทั้งภาษาพูดและภาษาเขียน
เครื่องมือที่ใช้ในการสื่อสาร อาจจะแบ่งออกเป็น ภาษากาย ภาษาวาจา ภาษาจิต
ภาษาที่เป็นกลางสากล ที่เชื่อมต่อกันระหว่างมิติภพ คน สัตว์ วิญญาณ ฯลฯ
ที่มิอาจจะใช้สิ่งใดมาบรรยายได้ เรียกว่าภาษาจิต คือสิ่งรับรู้ได้ ด้วยอาการทางใจ